Wzory redukcyjne pozwalają zapisać wartości funkcji trygonometrycznych pewnego kąta za pomocą wartości funkcji trygonometrycznych innego kąta (najczęściej mniejszego).
Twierdzenie 1.
Jeśli
, to:
![]()
![]()
![]()
![]()
Twierdzenie 2.
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
Twierdzenie 3.
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
Twierdzenie 4.
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
, jeśli ![]()
Przykład 1.
Oblicz, posługując się wzorami redukcyjnymi:
a) ![]()
Zauważamy, że możemy skorzystać z dwóch twierdzeń zamieniając kąt o mierze
:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- z twierdzenia 2:
, jeśli
, zatem:
![]()
- z twierdzenia 3:
, jeśli
, zatem:
![]()
b) ![]()
Zauważamy, że możemy skorzystać z dwóch twierdzeń zamieniając kąt o mierze
:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- z twierdzenia 2:
, jeśli
, zatem:
![]()
- z twierdzenia 3:
, jeśli
, zatem:
![]()
c) ![]()
Zauważamy, że możemy skorzystać z dwóch twierdzeń zamieniając kąt o mierze
:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- z twierdzenia 2:
, jeśli
, zatem:
![]()
- z twierdzenia 3:
, jeśli
, zatem:
![]()
d) ![]()
Zauważamy, że:
![]()
lub
![]()
oraz
![]()
lub
![]()
otrzymujemy dwie możliwości rozwiązania zadania:
- pierwsze rozwiązanie
![]()
wówczas korzystając z twierdzenia 2 i twierdzenia 3:
, jeśli ![]()
, jeśli
, zatem:
![]()
- drugie rozwiązanie
![]()
wówczas korzystając z twierdzenia 3 i twierdzenia 2:
, jeśli ![]()
, jeśli
, zatem:
![]()
Wzory redukcyjne dla kąta
oraz dla kąta
pozwalają zastąpić wartości funkcji trygonometrycznych wartościami innych funkcji trygonometrycznych. Sinus dowolnego kąta może być wyrażony za pomocą funkcji cosinus i odwrotnie, podobnie tangens może być wyrażony za pomocą funkcji cotangens i odwrotnie.
Mówimy, że funkcja sinus jest kofunkcją dla funkcji cosinus i odwrotnie oraz funkcja tangens jest kofunkcją dla funkcji cotangens i odwrotnie.
Istnieje inny sposób, aby stosować wzory redukcyjne – bez użycia twierdzeń.
Możemy użyć następującej metody:
1. Zakładamy, że
jest kątem ostrym.
2. Sprawdzamy jaki znak ma rozpatrywane przez nas wyrażenie, a następnie zapisujemy go po prawej stronie równości.

3. Jeśli we wzorze występują nieparzyste wielokrotności kąta
, czyli:
![]()
wówczas funkcja zmienia się na kofunkcję.
Jeśli we wzorze występują parzyste wielokrotności kąta
, czyli:
![]()
wówczas funkcja pozostaje bez zmian.
Przykład 2.
Oblicz, posługując się wzorami redukcyjnymi bez używania twierdzeń:
a) ![]()
Zauważamy, że kąt o mierze
można zapisać w postaci:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- pierwsze rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(III ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy parzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja pozostaje bez zmian:
![]()
otrzymujemy:
![]()
- drugie rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(III ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy nieparzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja zmienia się na kofunkcję:
![]()
otrzymujemy:
![]()
b) ![]()
Zauważamy, że kąt o mierze
można zapisać w postaci:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- pierwsze rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(IV ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy nieparzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja zmienia się na kofunkcję:
![]()
otrzymujemy:
![]()
- drugie rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(IV ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy parzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja pozostaje bez zmian:
![]()
otrzymujemy:
![]()
c) ![]()
Zauważamy, że kąt o mierze
można zapisać w postaci:
![]()
lub
![]()
otrzymujemy:
- pierwsze rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(II ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy nieparzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja zmienia się na kofunkcję:
![]()
otrzymujemy:
![]()
- drugie rozwiązanie
![]()
Sprawdzamy znak funkcji
(II ćwiartka układu współrzędnych) – znak jest ujemny, zatem zapisujemy go po prawej stronie równości:
![]()
Zauważamy, że mamy parzystą wielokrotność kąta
zatem funkcja pozostaje bez zmian:
![]()
otrzymujemy:
![]()